-
1 Ἁιδης
Ἁιδης, ὁ, gew. att. für ἀΐδης, w. m. s., Hades, der Gott der Unterwelt; dah. εἰς ἅδου u. ἐν ἅδου, in die u. in der Unterwelt, sc. οἰκον u. οἴκῳ; – p. auch Tod, z. B. πόντιος, Tod im Meere, Aesch. Ag. 653; ἅδαν ὤπασεν Ant. Th. 26 (VII, 531), gab dir den Tod; auch Grab, τειχίζειν ᾴδην Ep. ad. 708 ( App. 147).